vrijdag 16 september 2011

De onzin van amandelen knippen en andere schadelijke praktijken binnen de reguliere geneeskunde

'Nederlandse ouders moeten afleren meteen de amandelen te laten knippen bij hun kind als het regelmatig verkouden is. Want het knippen van amandelen is helemaal geen garantie dat het kind minder vaak ziek is.'

Wat nu? Deze hoogst opmerkelijke uitspraak van het UMC werd vorige week in diverse media naar buiten gebracht. Alsof het de ouders zelf zijn die op het onzalige idee gekomen zijn de amandelen van hun kind te verwijderen. Alsof de geneeskunde een vrijplaats is volgens het principe: U vraagt, wij knippen. Alsof ouders zich de ogen uit hun kop moeten schamen dat ze hun arme kindertjes, soms verschillende keren achter elkaar (want het klierweefsel herstelt zich tegen de verdrukking in) naar de snijbank geleid hebben.

Het is natuurlijk andersom. Artsen hebben ouders decennialang verkeerd voorgelicht en dientengevolge verkeerd gehandeld. Het heeft mij in mijn prille jeugd verschillende amandeloperaties opgeleverd, keel en neus. Ik was vaak verkouden en praatte door mijn neus. Natuurlijk werd dat gewoon veroorzaakt door storend medicijngebruik, de dampen van de Gist-Brocades en de grote grijze rookwolk van mijn vaders sigaretten waar niemand toen nog iets op aan te merken had. Maar het was toch echt de KNO-arts die mijn ouders er op wees dat mijn amandelen er uit moesten.

Daarna was ik nog steeds altijd verkouden en praatte ik nog steeds door mijn neus. De conclusie dat amandelen knippen niks uithaalt, trok ik al meer dan 30 jaar geleden. Gelukkig ben ik met mijn kinderen nauwelijks bij reguliere artsen geweest waardoor het hele amandel-circus aan mij voorbij gegaan is. Maar om mij heen werden kinderen van vrienden en bekenden nog altijd bij bosjes geknipt. In Nederland vinden er jaarlijks enkele tienduizenden ingrepen plaats. Stel dat zijn er 30.000 à 40.000 gedurende dertig jaar, dan zit je, met een correctie voor dubbele ingrepen, zo aan een half tot één miljoen kinderen die een compleet overbodige operatie hebben ondergaan.

Een Mea culpa aan de kant van de geneeskunde lijkt me nog wel het minste wat je in dit geval mag verwachten. 'Sorry mensen, we hebben jarenlang verkeerd gehandeld, het spijt ons. We beloven beterschap.' Maar in plaats daarvan hebben de ouders het nu gedaan. Een kinderachtig afwentelen van verantwoordelijkheid. Maar men ziet de bui natuurlijk al hangen. Want langzaam wordt
duidelijk dat die amandelen daar helemaal niet voor niets zitten. Nee, natuurlijk niet! Welk orgaan zit er nu voor niets in een lichaam? Wat een hybris van de artsenarij om te veronderstellen dat zij de schepping doorzien. Naar mijn bescheiden kennis zijn amandelen functioneel klierweefsel met een belangrijke rol in het menselijk afweersysteem. Het boek 'Vaccinatie' van Viera Scheibner vermeldt een onderzoek van Paffenbarger (1957) dat een opmerkelijk statistisch verband legt tussen het verwijderen van amandelen en het ontwikkelen van de ziekte polio. Een Mea culpa steekt natuurlijk nogal magertjes af wanneer aan het licht komt dat men jarenlang uiterst nuttig materiaal uit kinderlichamen heeft verwijderd.

Dit is niets minder dan de zoveelste medische blunder van jewelste op een rij. De geschiedenis staat er bol van: Kraamvrouwenkoorts, DES-dochters, vaccinaties met onvoorziene bijwerkingen zoals onlangs de gevallen van narcolepsie na het Mexicaanse griepvaccin. Het is maar een greep uit de enorme onoverzichtelijke brij. De wetenschappelijke geneeskunde is één langlopend medisch experiment van technische interventie in het menselijk systeem waarvan men de langetermijn- effecten niet overziet. Voor zover mogelijk worden de schadelijke effecten hiervan meestal vakkundig weggepoetst of wordt de verantwoordelijkheid ontdoken door er in bedekte termen over te communiceren. Zoals nu, door ouders subtiel als verantwoordelijken aan te wijzen.

Volgens een arts van het UMC moeten ouders meer kennis opdoen, zodat ze samen met de artsen een weloverwogen beslissing kunnen nemen over de beste aanpak van de klachten. Ik hoop dat deze arts er op doelt dat ouders weer moeten leren hoe ze de neus en oren van hun verkouden kind eenvoudig kunnen genezen door zout water in de neus te druppelen. Nog veel belangrijker is het echter, dat artsen zelf weer leren dit soort eenvoudige middelen toe te passen voordat ze met grof geschut als antibiotica en operaties gaan schieten. Wanneer ouders dan ook weer de tijd gaan nemen om hun zieke kind goed te verzorgen zodat het herstel voorspoedig verloopt en het afweersysteem tot volle bloei kan komen, zal blijken dat ondersteuning van het natuurlijke afweersysteem een uiterst eenvoudige, doeltreffende en goedkope manier is om de volksgezondheid te bevorderen. Met uiteraard minder inkomsten voor artsen en farmaceutische industrie. Maar dat nemen we graag op de koop toe.

Behalve dat ouders meer kennis moeten opdoen, zou men zich ook eens kunnen verdiepen in de vraag hoe het mogelijk is dat onzinnige schadelijke praktijken als die van het amandelen knippen zo lang stand houden. In dezelfde periode dat het amandelen knippen oprukte, nam ook het verwijderen van baarmoeders met de helft toe (1971-1981:19.000 naar 28.000). En hoe zit het tegenwoordig met al die pendelende teelballen en vernauwde voorhuiden? Jonge jongens worden er op grote schaal aan geopereerd. In hoeverre zijn dat ook problemen waar kinderen vanzelf overheen groeien? Laten we alsjeblieft niet wachten tot artsen zelf het antwoord op deze vragen geven. Want dan zijn we zo weer dertig jaar en een miljoen verminkte kinderen verder.

2 opmerkingen :

  1. Verhelderend artikel en prachtige blog!Super deze informatie.

    Wat ben ik blij dat ik tijdens mijn 2e zwangerschap deze blog plus website van Wendy ontdekt heb.

    Zelf,30,en moeder van 1 zoon van 4 jaar en nu 30 weken zwanger.Het hele vaccineren,medicatie met grof geschut inzetten,onzinnige operaties etc.het voelde voor mij altijd als 'hier klopt iets niet'en het afhankelijk zijn van dokters,consultatiebureaus en;'iedereen doet het opmerkingen',voelde ook niet prettig!

    Durf de verandering te willen zijn die je wilt zien!Bedankt Wendy voor je ondersteuning hierin!

    Warme groeten,
    Suzanne

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Suzanne! Fijn dat ik een steun kon zijn. Graag gedaan en dank je.

      Verwijderen